Kolory i wzory, czyli jak różnorodne są pędy bambusa

Ze słowem ‘bambus’ najczęściej kojarzy nam się mniej lub bardziej gruba polakierowana łodyga słomianego koloru taka, jaką możemy kupić w różnych centrach ogrodniczych. I nie ma w tym nic dziwnego, z taką właśnie zdrewniałą formą bambusa spotykamy się najczęściej. Jednak w naturze istnieje bardzo wiele różnych odmian bambusa, których różnorodność jest zupełnie zaskakująca. Pomijając podstawowe różnice pomiędzy gatunkami kępowymi, drzewiastymi i okrywowymi, w tym poście chcę pokazać, jak bardzo bambusy mogą różnić się od siebie łodygami. Będzie zatem o kolorze, wzorze, fakturze, grubości… :)

Poniżej przedstawiam zdjęcia różnych bambusów, wszystkie z nich mogą być uprawiane w Polsce, oczywiście przy zapewnieniu im odpowiednich warunków i  ochrony zimowej. W internecie można znaleźć niezliczone zdjęcia innych bambusów, w tym tropikalnych, o jeszcze innych łodygach, a przede wszystkim – o łodygach grubszych. W cieplejszych regionach Polski możemy liczyć na grubości łodyg do ok. 4-5 cm.

Phyllostachysy – bambusy drzewiaste

Bambusy drzewiaste mają znacznie grubsze łodygi od bambusów kępowych i okrywowych, i to wśród nich szczególnie znaleźć można różnokolorowe okazy. Dodatkowo niektóre wybarwiają się pod wpływem słońca. Z bambusów rosnących w Polsce najgrubsze pędy może mieć Phyllostachys vivax ‘Aureocaulis’ oraz Phyllostachys vivax ‘Huanwhenxu‘, jednak nie należą one do najbardziej mrozoodpornych gatunków, stąd osiągnięcie średnicy łodyg 4-5 cm nie jest takie łatwe. Łodygi bambusów różnią się też między sobą fakturą, choć właściwie wynika to z różnicy wieku w obrębie jednej rośliny: młode pędy są zazwyczaj szorstkawe, a stare – gładkie. Niektóre bambusy (np. Phyllostachys aureosulcata oraz jego odmiany) mają w łodydze rowek, bruzdę, która nieraz ma inny kolor niż reszta łodygi. Pąki młodych łodyg uciskają miękką łodygę, w ten sposób powstaje na niej ta charakterystyczna rynienka.

Przy optymalnych warunkach wzrostu u niektórych gatunków/odmian tworzą się łodygi zgniecione lub zygzakowate. Spowodowane jest to tym, iż miękkie jeszcze młode łodygi są przy bardzo dobrych warunkach wzrostu tak szybko wypychane w górę, iż zgniatają się pod własnym ciężarem lub naginają się na boki, nieraz nawet aż do ziemi. Niemniej każdy bambus dąży do tego, by swoje łodygi prowadzić pionowo. Stąd pęd kieruje się znów do pionu, a w międzyczasie rośnie i sztywnieje. Tak powstają zygzakowate formy w dolnej części łodyg.

Poczytaj o bambusach ogrodowych

A jakby tego było mało, bambusy nie zawsze mają na łodygach swoje pierścionki ułożone w równych odstępach, zobaczcie choćby Phyllostachys aurea lub Bambusa ventricosa nie bez przyczyny zwana ‘Budda’s Belly’.

A teraz kilka foto-przykładów – łodygi bambusa w kolorach tęczy:)

Fargesie – bambusy kępowe

Fargesie może nie mają grubych łodyg, ale za to nadrabiają efektownymi osłonkami. W zależności od gatunku mogą być one na przykład pomarańczowe lub słomkowe. A i łodygi wybarwiają się pod wpływem słońca, najbardziej widoczne jest to u bambusa Fargesia jiuzhaigou 1, którego łodygi stają się wtedy intensywnie czerwone. Jest to jeden z moich ulubionych bambusów, bo wyjątkowo dużo kolorów i odcieni można na nim znaleźć:)

Bardzo lubię przyglądać się bambusom. Ich liście mają tyle pięknych odcieni zieleni, a kolory łodyg mogłyby służyć za inspirację niejednemu malarzowi. Może macie swój ulubiony bambus o pięknych łodygach i zielonych, szemrzących na wietrze liściach?:)